woensdag 27 oktober 2010

We leven nog

Hallo,

De Tsunami heeft Maleisie niet geraakt (Sumatra zat in de weg).
Wij hebben er niets van gemerkt.

Groet,
Gerrit

zondag 24 oktober 2010

Pulau Pangkor - Birthday Fiasco (Maroon Island)

18-10-2010

Amanda is jarig!! Hiep hiep hoera!! Ik had haar thuis al een cadeau'tje en een kaart gekocht.
Ook had ik een handjevol balonnen meegenomen. Aangezien ik voor geen meter slaap in of de hitte, of de vrieskou van een beroerd afgestelde airco, had ik 's nachts genoeg tijd om deze op te blazen en in de kamer te strooien (Aap sliep als een blok ...). Wat mijn nachtrust ook danig verziekt zijn de enorme hoeveelheid aan beten die ik op mijn hele lichaam heb. Allerlei wezens hebben het op me voorzien. Ik heb zoveel muggenbeten dat het statistisch bijna niet mogelijk is om geen malaria te hebben (of Dengue ... ze hebben hier allerlei extra ziektes die in het Westen verwaarloosd zijn). Er lag een kwal op het strand en dat vond ik eng. Ik ben die dag ook niet meer gaan zwemmen. Ik ben direct gaan zitten met mijn boek op een boomstam en voelde een steek (ik dacht dat het een stokje was dat in mijn reet aan het prikken was). Toen ik opstond lag er een gigantisch mier te kronkelen. Deze mier overleefde mijn dikke reet met 85 kilo erop!! Depijn nam toeEn nu loop ik (6 dagen later nog steeds) met een enorme jeukende bult op mij.

to the Island
Maar goed, Amanda is jarig... Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om naar het eilandje te varen. Dit eilandje is te zien in die mooie foto van de zonsondergang. Romantisch leek het me. We raakten aan de praat met 1 van de lokale rakkers die een boot had. Hij kon ons wel heen en weer brengen voor 20 Ringit (euro of 5) en dat vonden wij goed.
(Haha, Amanda heeft het een tijdje gehad over Rim it in plaats van Ringit... Dat deed mij erg goed en ik heb geregeld innerlijk in een stuip gelegen)

Wij spraken af met de boot-Maleier dat wij om 17:00 opgehaald wensten te worden. Dit was 4 uur nadat wij daar aan zouden komen, want het was iets voor 13:00.

Mesthoop


Toen wij aankwamen en de gebruinde bootsmaat verdween, keken we rond en zagen een vuilbelt zoals we die nog nooit gezien hadden. Overal lag troep; Vieze luiers, flessen, gebruikt pleepapier, en dergelijke meer. Wat ons vooral verbaasde was een fles waarin grote roestige spijkers geslagen waren als ware het een soort goedendag die binnenstebuiten getrokken was. (One man one Iron Maiden (zoek maar op wat een Iron Maiden is))

Grap
Maar niet alles was verloren, want onze donkere kapitein had ons verteld dat we naar de andere kant van het eiland konden lopen. Dat was waarschijnlijk een grap, want aan beide kanten van het eiland speelde zich een dergelijk tafereel af:












De enige manier was door het midden, dwars door de jungle. Toen wij echter naar de jungle liepen, hoorden we een ijzijngwekkend geluid! Ik heb het opgenomen, maar het filmpje is 45MB en ik weet niet hoe ik het moet converteren. Wij kozen eieren voor ons geld en wilden een andere list verzinnen.

Op zich hadden we wel een mooi uitzicht (Ik in ieder geval ;)):
Marooned
Wat te doen?! Het was te ver om te zwemmen en we wilden er geen 4 uur blijven. Ik ben uiteindelijk naar het strand gelopen om daar als een dolleman met mijn armen te gaan zwaaien. Eigenlijk wist ik zeker dat niemand het zou zien, maar ik had geen ander plan. Ik ben me niet bewust van een genanter moment in mijn leven, dan dit moment waarin ik als een debiel stond te zwaaien wetende dat niemand het zou zien.

MAAR! Uiteindelijk was toch iemand wakker geworden, want er kwam eern bootje naar ons toe. Later leerden we dat Italiaanse Paolo ons gered had (by Proxy) maar dat is een verhaal over Karma en dat bewaar ik voor later.

Uiteindelijk hebben we de dag voorbij zien gaan met een prachtig uitzicht dat alles goed maakte.
 
Tot de volgende keer!!

Gerrit en .... de aap

dinsdag 19 oktober 2010

Kuala Lumpur --> Palau Pangkor

Deathtrap Hostel
Dag 2 en 3 - 15 en 16 oktober 2010


Toen we de volgende dag compleet brak van de jetlag wakker werden, moesten we (na het opruimen van de snippers uiteraard) met 2 enorme backpacks en 2 normale rugtassen van deze vreselijke nekkenbreker af.


Dit gaat 4 verdiepingen door  ... zonder leuningen. Als je een beetje zwabberend de trap af valt haal je met een beetje mazzel de onderste verdieping.


Op zich zou dat er nog wel bij kunnen; alle deurposten zitten bij mij precies op neusbrug-, of voorhoofdhoogte,
de deurposten zijn te small, de klinken zitten te laag ...
Al met al verwond ik mij elke dag wel een paar keer ergens aan.


Palau Pangkor

 Vandaag gaan we naar Palau Pangkor (Pangkor Island). Hier links zie je het eiland zoals het te zien is vanaf het vasteland. We gaan er in het weekend heen en ik het weekend gaan alle lokale mensen ook naar het eiland om hun twee vrije dagen te vieren.
Na het kopen van de kaartjes voor de boot, liepen naar een mooie, moderne boot en wilden we instappen, maar dat ging niet door.



Bananenboot

Wij moesten deze lelijke gele rakker gebruiken, De mooie boot was voor de gasten van de honderden-euro-per-nacht resorts :-| ...

Ach, we zijn aangekomen samen met HEEL veel lokale lui.




Huize Bangle

Eenmaal bij het huisje was alles goed..
Heel klein en gezellig (met Airco gelukkig)
Al had ik in mijn vreugde de airco op 16 graden gezet.
Dat garandeert niet bepaald een fijne nachtrust.
Het was pikkedonker in de kamer en Amanda sliep al en ik had het KOUD! Dus ben ik wat gaan aanrommelen met de afstandbediening van de airco, maar ik snapte er geen reet van. Toen ik naar de badkamer liep om daar het licht aan te doen om te kijken waar alle knopjes voor waren, stootte ik mijn knie tegen de stoel die in de weg stond EN de rand van de deurpost kwam precies in mijn voorhoofdsrimpel. Uiteindelijk is het gelukt
Snippers2
(22 graden is prima)

En ook op Palau Pangkor liggen de snippers die NOG STEEDS uit mijn tas komen. (naast de nog niet door ons geidentificeerde rode vlek).

Maleisie is voornamelijk Moslim en inmiddels hebben alle Moslims die ik hier tegen ben gekomen een beschrijving van hoe Ernst er uit ziet en zijn adres ... want ze zijn boos ... HEEL boos!

Vogel
Deze klootvogel heeft twee snavels. Het is een Tukan heb ik me laten vertellen (Tukan? Toekan?)
Hij wil bovendien de illusie wekken dat hij 4 ogen heeft. Belachelijk natuurlijk, want wat heeft dat voor zin? Om tegenstanders af te schrikken? Waarom zou ik banger zijn voor een vogel met 4 ogen dan voor een vogel met 2 ogen?

Mijn familie leest mee. Dat weerhoud mij een beetje om mijn ideeen te spuien over eventuele toepassingen van het dubbele gesnavelte van het beest en daarmee ook een enorme diversiteit aan grappige namen.

Apekop

Als Amanda een koord of een touw ziet valt  ze altijd direct terug naar haar koorddansverleden.
(uitslover!!)

Zonder dollen; dit zijn echt deugnieten. Als je op het strand ligt en je hebt eten in je tas, komen deze ratjes met z'n vieren in je tas snuffelen. Als je ze vervolgens weg wil jagen worden ze boos en beginnen ze te krijsen en laten ze hun tanden zien. ..

We waren bij Daddy's Cafe aan het strand en er zat een aap in de boom boven de tafel van andere gasten. Daar wist Daddy wel raad mee. Hij hold naar binnen en kwam naar buiten met een katapult en een kei. Gelukkig hoefde hij deze alleen maar te laten zien om de aap het hazepad te doen kiezen. (Anders had ik DE Aap de hele avond moeten troosten denk i)

Daddy's Cafe heeft een prachtig uitzicht over de baai (Coral Bay o Teluk Coral) met daarin een ander eilandje (Coral Island) dat wij 'Maroon Island' hebben gedoopt om redenen die duidelijk worden in mijn volgende post (Amanda's verjaardagsfiasco!)
Amanda nu nog 21

Op dat strand heeft Amanda haar laatste dag als 21-jarige meegemaakt. Ze trekt het redelijk. Kijk maar:










Tijdens het eten, drinken, lachen en genieten zagen we ons uitzicht langzaam evolueren ... 


Zonsondergang 1

Zonsondergang 2

Zonsondergang 3

Volgende keer meer!

Groetjes,
Gerrit en de Aap

zondag 17 oktober 2010

Dag 1 - Kuala Lumpur


Ok, na een hoop gezwets over motorolie, geherte, bunzings en andere marterachtigen kan het echte blog eindelijk beginnen (Blog. .. het blijft een raar woord ... een beetje vies ook)

Tijdens de vlucht was het meteen al feest; we hadden een klein Duits meisje van 18 jaar naast ons. Ik heb op zich niet zoveel tegen moffen in het algemeen, maar deze begon hysterisch te gillen en te snikken terwijl ik Predators aan het kijken was. Gelukkig kon mama Amanda haar troosten met de juiste woorden en een hoop arm-gewrijf en hoefde ik de film niet te pauzeren)

Petronas Towers
 Eenmaal in Kuala Lumpur zijn we een enorm klote-eind gaan lopen en begon de eerste 'discussie' over wie er nu beter is in kaartlezen. Wij kwamen 'allebei' tot de conclusie dat de Aap dat is ... 
en dat is prima ...









Kijk, we hebben een foto genomen van de Petronas Towers!








Winkelen

Wat opviel is dat Kula Lumpur barst van een winkelaanbod dat New York, Parijs en Milaan niet zou misstaan. Het mij geen reet schelende, wist de Aap niet waar zo moest kijken! En uiteraard, 1 van de eerste dingen die we deden in Maleisie was het kopen van 'de broek die ik ben vergeten mee te nemen'.









Little India

Als je in Rome bent, moet je doen zoals de Romeinen.
Wij zijn daarom ook direct naar Little India gegaan om een Indiase curry te nuttigen. 
(haha, snap je?! We ZIJN helemaal niet in India!!)

(Uw aandacht voor de breed glimlachende dame ... een perfecte indicatie van een zaligmakende vriendelijkheid die de mensen daar eigen is. 
Elke glimlach die je ziet trekt weer een beetje meer stress uit je botten)







Curry
De curry was HEET swa!! Het resultaat van de loeihete curry en het aantal Tiger-beers dat nodig was om de handel te blussen laat zich het beste omschrijven door mijn gezichtsuitdrukking in bijhorende foto.







Happy Couple






Terug in het Hostel hebben we de zelfontspanner even uitgeprobeerd om vast te leggen hoeveel we van elkaar houden en hoe gelukkig (en moe!) we zijn.












Ernst is een hond


Als laatste een foto van onze kamer in het hostel waar we overnachtten (dubbel t). Vooral mijn collega's wil ik wijzen op de witte stukjes Jodenbreestraat op de grond. Inderdaad (Ernst!) dat zijn diezelfde gore teringsnippers die ik al en jaar lang overal mee naartoe zeul en die overal waar ik kom mijn humeur verpesten! 
"Now also available in Malaysia!"











Goed ... al met al een geslaagd reis en een mooi begin van een prachtige reis. Morgen naar Pangkor Island, maar dat is dag 2. (Ik ben benieuwd of ik het volhoud om per dag een entry te schrijven. Ik verwacht van niet ... We zitten nu al twee dagen op Pangkor Island en ik heb nu pas dag 1 geblogd ...)

Groet! 

Gerrit ... en de Aap!